Bugün 14 aylık oldun. Büyüyorsun hızla. Gerçekten takip etmekte zorlanıyorum artık.
Duyduğun gördüğün herşeyi taklit etmeye başladın. Dahada eğlenceli hale gelmeye başladı seninle hayat. Sabahları anne baba diye seslenerek uyandırıyorsun bizi, babanın işten dönüşünü hem kendin hemde bizim için karnavala dönüştürüyorsun, artık kendin beslenmek istiyorsun ama kaşık çatal yerine parmaklarını kullanıyorsun, seninle yaşıtlara bebek kendinden büyük çocuklara abi aba demeye başladın, evin heryerini koşar adımlarla turluyorsun, mutfak dolaplarımız ve giyinme dolabım didik didik artık, ev temizliğimizi sen kucağımdayken yapıyorum çünkü elektrik süpürgesinden tırsıyorsun, bana fazlasıyla normal kiloda görünsende hala tosun diye seviyor herkes, hiç tanımadığım insanlara senin kız olduğuna inandırma çabalarım devam ediyor (haddini aşanları affetmiyorum merak etme:) ), saçların çoğaldı ve uzadı yani en azından eskisine oranla, hemen her kelimeyi çıkarmayı deniyorsun buaralar en şaşırtıcısı enini (enişte), dans etmeye hala bayılıyorsun, çoşkulu ortamlar yaratıp herkese tek tek bakıp alkışlamaya sevk edip gülerek dans ediyor alkışlıyorsun, her müziğin ritmine göre hareket ediyorsun, arada coşup koşarak gelip bana sarılıyorsun tabii dünyalar benim:) , tam babanın kızısın muzurluk dizboyu, bazı durumlarda itiraz edip sinirlenebiliyorsun, uykularımız hala bölük pörçük çünkü gecede 9836583299 kez emmeye kalkıyorsun:), en sevdiklerin dans etmek, kraker ve eema (elma) yemek, balkonda süpürgeyle bozoyu oynatmak, parka gitmek. Aklıma gelmeyen o kadar çok şey varki daha. Zaman zaman not almak en iyisi galiba. Çok sevimli genelde uyumlu herzaman oyuncu bir bireye dönüştün. Sevdikçe sevesim geliyor. Cansın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder